Początki oświaty we wsi Tapin sięgają roku 1884. W tym to roku właścicielką dworu w Tapinie Maria z Kellczmanów Drohojowska ufundowała ochronkę powierząjac ją Siostrom Służebniczkom Najświętszej Panny Marii ze Starej Wsi. Pani Maria zapisała na Zakon połowę swojego majątku. Jedna z sióstr uczyła dzieci. Nauka w ochronce odbywała się pora zimową. Porą letnią ochronka otaczała swą opieką małe dzieci, gdyż starsze pomagały rodzicom w pracy. W roku 1890 wybudowano nowy budynek ochronki wraz z kaplicą. Natomiast w roku 1910 na mocy orzeczenia dekretu c.R. Namiestnictwa z dnia 27 lipca 1910 roku szkołę przy ochronce przeistoczono na szkołę 1udową pospolitą z językiem wykładowym polskim. Zorganizowanie tutejszej szkoły powstało za staraniem ówczesnego pana inspektora okręgu jarosławskiego Jana Szumskiego i ówczesnego właściciela dworu Kazimierza Ustrzyckiego. Zastrzeżono wówczas, że w tej szkole mają pracować tylko S.S. Służebniczki NMP.

4 1istopada 1912 roku odbyło się poświęcenie tutejszej szkoły pod przewodnictwem Biskupa Karola Fischera z Przemyśla. Posadę nauczycielki w ówczesnej szkole piastowała wówczas Siostra Służebniczka NMP Paulina Wójcik (Siostra Teresa). W roku 1914 podczas nawały kozackiej zrabowano i zniszczono tutejszą szkołę. Sprzęt szkolny spalono doszczętnie. Ze strychu szkoły urządzono strzelaninę na Przemyśl. Tutejsza nauczycielka zmuszona była opuścić swą posadę w Tapinie i przebywała przez czas inwazji w powiecie brzozowskim w Starej Wsi. 15 lipca 1915 roku wznowiono naukę na trawniku i na cegłach pod murami szkoły. Każdy rok szkolny rozpoczynał się mszą swiętą . W okresie II wojny światowej dzieci same ogrzewały szkołę przynosząc ze sobą drewno. Od dnia 1 stycznia 1941 roku Siostra Teresa pracowała w stroju cywilnym. Z dniem 1 września 1945/46 przyszła do Tapina druga nauczycielka. Była nia pani Anna Medycka. Siostra Paulina uczyła kl. I, II, III, a pani Anna Medycka kl. IV i V. Do klasy VI i VII dzieci uczęszczały do Zbiorczej Szkoły w Rokietnicy. W roku 1947/48 utworzono szóstą klasę. Z dniem 1 grudnia 1948 roku nauczycielka Paulina Wójcik (Siostra Teresa) odeszła na zasłużoną emeryturę. Kierownictwo szkoły objęła pani Anna Medycka. 1 lutego 1949 roku pani Anna Medycka przyjęła do pracy nauczycielkę Bronisławę Przygórską. Pani Anna Medycka w roku 1955 przekazała kierownictwo szkoły pani Wandzie Balickiej (obecnie Stanik). Od roku 1958/59 szkoła w Tapinie ma 7 klas, dzieci uczą się w trzech budynkach. Główna część szkoły mieści się w budynku podworskim. Dwie klasy uczą się w ochronce. Najmłodsze dzieci uczą się w budynku remizy Ochotniczej Straży Pożarnej. Od roku 1967/68 szkoła w Tapinie ma 8 klas. W roku 1972 została oddana do użytku nowa szkoła. Wybudowana została ze środków Społecznego Funduszu Budowy Szkół na 1000-lecie Państwa Polskiego.W okresie reformy oświaty, gdy próbowano wprowadzać "dziesięciolatki", starsze dzieci uczęszczały do Zbiorczej Szkoły Gminnej w Rokietnicy. W grudniu 1980 r. w wyniku usilnych starań rodziców, w Tapinie przywrócono szkolę ośmioklasową. W roku 1990 pani dyrektor Wanda Stanik odeszła na emeryturę. Stanowisko dyrektora szkoły zostało powierzone pani Auguście Balickiej. Przy szkole funkcjonuje oddział przedszkolny dla sześciolatków. Młodsze dzieci korzystają z opieki Sióstr Służebniczek NMP w zmodernizowanej ochronce. Od 1 stycznia 1996 roku organem prowadzącym szkoły jest Samorząd Gminny w Rokietnicy. Przez cały okres istnienia Szkoły Podstawowej w Tapinie nauka odbywała się systemem klas łączonych. Obecnie jest tak samo. Nie przeszkadza to jednak w osiąganiu sukcesów przez dzieci. Duży procent absolwentów naszej szkoły kończy szkolę średnia oraz studia.Na mocy uchwały Rady Gminy z dnia 27 lutego 1999 roku dotychczasowa ośmioklasowa szkoła zostaje przekształcona w sześcioklasowa szkołę podstawowa.

Rok 1999/2000 przebiegał pod znakiem przygotowań do nadania szkole imienia Królowej Jadwigi. Termin uroczystości wyznaczono na 12 czerwca 2000 r. W dniu tym również został poświęcony sztandar szkoły. Uroczystości przewodniczył i poświęcenia dokonał J .E.Ks. Biskup Stefan Moskwa.